یارغیلاما
قیز بزَک ماساسی‌نین قارشی‌سیندا دایانیب، اونون اوستونده‌کی بؤیوک گؤزگویه باخدی. اورادا بزَکلی، قاشلاری چاتیلمیش بیر قیز وار ایدی. آرخاسیندا آچیق گؤی رنگلی پرده‌لر آسیلمیش بیر پنجره گؤرونوردو. قیز، «بوگون اونو گؤرمه‌سه‌یدیم، صاباحدان بو اوغلانا سئوگیلیم دئیه‌جکدیم،» دئیه د و شوندو. «نییه اورا گئتدیم، نه‌دن اونو گؤردوم؟ آخی، نه‌دن اونو سئودیم؟! او دا کیم ایدی من سئودیم!» قاشلاری چاتیلد ی. «هئچ بیلمیرم اونو سئودیم می، سئومه‌دیم می؟! من اوندان تلفون آرخاسیندا آیریلدیم.» گؤزلری یومولدو . «آیریلارکن، منه دئمیشدی آیریلیغین نه اولدوغونو. من‌سه اوندا هئچ آنلامامیشدیم بونو. دئدیم آیریلیق‌دیر دا، نه اولاجاق کی!» قاش-قاباغینی تورشاتدی . «اه، بو نه آخماق فیکیر، بئله! نه سئومک، نه آیریلیق، نه او؟! هئچ بیلمیرم بو فیکیرلر نئجه گلدی بئینیمه؟!» نفسینی دردی بیر آزجیق . «یوخ اما، اونو سئومه‌سه‌یدیم، نه‌دن بس بوگون آیریلیق حیسّی بورودو منی؟! هئچ بیلمیرم کی! اما بو اوغلان نه؟! ائوله‌نه‌جه‌ییم بو تزه اوغلان؟ تام ایسته‌دی‌ییم بیریسی. اوندا تاپا بیلمه‌دی‌ییم بوتون شئیلر بو اوغلاندا وار،» گول...