GEÇİCİ SEVGİLİ

 

Geçici sevgili olmaqdır işim. Şükürlər olsun, qarnımı doyururam, bir az da xərclik qazanıram. Bəlkə, "geçici sevgili"nin nə olduğunu soruşasınız. Belə açıqlayım:

Hər bir səbəbdən dolayı bir qız, sevgilisindən ayrıla bilər. Ya oğlan buraxıb gedər, ya da qız onu atar. Belə durumlarda, ümumiyətlə, iki tərəfin ikisi, ya da ən azından biri ruhi sarsıntı geçirər. Onda, sevgidə yenilmiş hissini yaşayan kimsənin bir sirdaşa, dərddaşa ehtiyacı olar. Onu anlayan, sözünü dinləyən, atıb gedən, pislik edən əski sevgilini qınamağa ortaq ola bilən birini axtarar. Qız yeni bir oğlan axtarar, oğlansa yeni bir qız. Mən də belə halları görüb, sevgi macərası uğursuz bitən qızların yanında olmağa qərar vermişəm.

Yaşadığımız toplumun içində bu macəralar çox sıx baş verir. Həmən-həmən gündə bu şəhərdə bəlkə onlarca sevgili birbirindən ayrılır. Ona görə, demək olar, əlim heç boş qalmır. Əlbəttə işimi yenilmiş sevgililərə tanıtdırmaq üçün, gərəkli işləri görürəm. Sanal dünyada, ictimai şəbəkələrdə, əlimdən gəldikcə, geniş reklamlama işi aparıram.

Bəlkə bu işə necə gəldiyimi soruşan olsun. Onları belə bilgiləndirə bilərəm:

Yirmi il öncə, yeniyetməlikdən gəncliyimə addım atdığımda ilk ciddi sevgi macəramı yaşadım. Əlbəttə ondan öncə, məktəb dövründə atamın yoldaşının qızından bir az xoşum gələrdi, amma aramızda sevgi olmadı. Ancaq bilimyurdunda öyrənci ikən, bir qızla qarşılaşdım. Sarışın idi, ala gözləri var idi. Sanıram ona tay birini bir-iki dönə yuxuda görmüşdüm. Gözümü tutdu. Ona bir təhər yaxınlaşmaya çalışdım. Ancaq çox alınmadı. Təkcə gündəlik salamlaşma həddinə gəlib çatdı. Bu isə məni heç razı salmırdı. Bir gün onu bahalı bir maşından enərkən gördüm. Sürücünün yanından enib, ağlaya-ağlaya maşından uzaqlaşdı. Arxadan baxırdım. Sürücü bir kişi idi, bir az dayanıb, sonra qaza basıb getdi.

O gündən sonra qızı bir həftə kimi bilimyurdunda görmədim. Fakültələrinə getdim, ola biləcəyi yerləri axtardım, amma onu tapa bilmədim. Gələn həftəsi onu səhər çağı yeməkxanadan çıxarkən gördüm. Üst-başı, üz-gözü bir az dəyişmişdi. Gözləri bir az şişmiş görünürdü, bənizi də ağarmışdı. Salamlaşdıq, sovuşub getdi.

Bir neçə gün sonra bilimyurdunun tuşundakı xiyavanda onunla bir kitabçı tükanında qarşılaşdım. Bu kəz bir az daha isti salamlaşdıq. Hələ də üz-gözündə bitkinlik izləri var idi. Dərslərdən, bilimyurdundan, havadan-sudan danışdıq. Kitabçıdan eşiyə çıxıb, xiyavanda yeriməyə başladıq. Ona birlikdə nəsə içməyi təklif etməyə ürəkləndim. Bu fikri bir neçə yol beynimdə dolandırdım, öncə yox deyəcəyindən, pis davranacağından qorxdum, sonra onun mənlə heç birlikdə olmadığı gəldi geçdi fikrimdən. Onu qazanmaq üçün uduzmaq riskini də gözə almağın gərəkdiyini düşündüm. Dərin bir nəfəs alıb dedim:

"Birlikdə nəsə içməyə nə deyərsiniz?! Qəhvədən, meyvə suyundan?!"

Mənə bir baxıb gülümsündü.

"Zəhmət olar."

"Nə zəhməti!!" deyib sevinərək ona baxdım.

"Bəlkə birlikdə bir qəhvə içək," deyib yenidən gülümsündü.

İstədiyim olmuşdu.

"Olar! Olar! Buyurun!" deyib əlimlə ona yolu göstərdim.

Kafədə qəhvə içə-içə ona baxdım. O da mənə baxdı. İkinci riskin düz zamanıydı.

"Siz... siz bir az tutqun görünürsünüz!" deyib baxdım.

Qızdan səs çıxmadı. Üzünə ağlamsınmaq çökdü. Hıqqıldadı.

"Sizi incitdimsə, bağışlayın," deyib, bir kağız dəsmal götürüb ona verdim.

Dəsmalı alıb, yanağındakı bir-iki damla yaşı silib ağzının qabağına tutdu. Nə zülümlə də olsaydı, ağlamağını durdurdu.

"Yox, siz pis bir iş görmədiniz," deyib bir az gülümsünməyə çalışdı.

"Danışmaq istəsəniz, mən yaxşı dinləyici ola bilərəm," deyib balaca bir gülüş atdım.

"Çox sağ olun," deyib susdu.

Üzünün biçimindən o gün bundan daha çox danışmayacağını anladım. Daha o haqda heç nə soruşmaq istəmədim. Üçüncü riskə girsəydim, onunla bir daha görüşmək imkanını itirə bilərdim. Artıq, getmək vaxtıydı.

Qəhvəni bitirdikdən sonra bayıra çıxıb, bir az o yanlıqda ayrıldıq. Bundan çox onu saxlaya bilməzdim. Bu görüşlərin ardı olmasını istəyirdim, ona görə tələsməməliydim.

O gündən sonra bilimyurdunda daha çox birbirimizə yaxınlaşmağa başladıq. Artıq, bir aydan sonra sevgili durumuna gəlib çatdıq. Yavaş-yavaş özündən danışmağa başladı. Əski sevgilisindən, onun öncə yaxşı olub sonra pis olmasından, son aylarda onun başqa qızlarla gəzib-dolanmasından söz açdı. İki il sevgili imişlər, hər nə yolunda getsəymiş, yaxında evlənəcəkmişlər. Sonda da onu daha heç sevmədiyini dedi.

Onun sözlərini dinlədikcə, bir tərəfdən o oğlanı beynimdə gedələşdirir, qınayırdım, başqa tərəfdən isə qızı mənə buraxıb getdiyinə görə ona sağol deyirdim. Gündən günə ona yaxınlaşdıqca içimdə bir çəlpəşiklik, toqquşma yaranırdı. Bir yandan varlı bir oğlandan ayrılmış zəngin bir qızla sevgililəşməyin mənim üçün böyük bir risk yaradırdı, o biri yandan isə sevdiyim qızla birlikdə olmağın doyulmaz bir dadı var idi.

Mənim birinci sevgi təcrübəm idi, onunsa ikincisi. Birliyimizin ikinci ayında, artıq, halı düzəlmişdi. Daha əski sevgilisindən danışmırdı. Mənimkiləşməyini davranışlarından açıq-aydın sezə bilirdim. Aramız, umduğumdan daha çox isinmişdi. İşlər çox gözəl irəliləyirdi. Qızı o çətin ruhi durumdan qurtardığıma çox sevinirdim.

Ancaq tanışlığımızın üçüncü ayının sonlarında onun davranışı yavaş-yavaş dəyişməyə başladı. Mən, getdikcə, daha çox bağlanırdım, o isə məndən uzaqlaşırdı. Bunu yaxşıca sezmişdim. Görüşməyə göylü olmurdu, ya da görüşə gec gəlirdi. Hərdən telefonu açmırdı.

Bilimyurdu qış tə'tillərinə gedirdi. İmtahanların sonuncu günündə onu yenə o kafədə qəhvə içməyə də'vət etdim. Öncə yox dedi, ancaq bir-iki addım yeridikdən sonra də'vətimi qəbul etdi.

Kafə bir az tünlük idi. Güc-bəlayla bucaqda iki boş oturacaq tapıb oturduq.

"Yenə qəhvə?!" deyib gülümsünərək ona baxdım.

Başı ilə hə dedi. Qəhvə içərkən aramızda hansısa bir danışıq olmadı. Bir neçə yol onun üzünə baxdım, amma o mənim baxışıma heç qarşılıq vermədi. Qəhvə bitdikdən sonra yenə riskə girdim.

"Nə olub?! Niyə belə soyuq olubsan?!" deyib, gözlərində sevdiyim baxışı görə bilmədiyimdən, dodaqlarına baxdım.

"Heç! Bugün bizim tanışlığımız ya da sevgililiyimiz, adını hər nə qoyursan qoy, burda bitir!" dedi. Çox soyuqqanlı görünürdü.

"Bitir nə demək?!!"

"Çox sağ ol. Səninlə olmaq mənim üçün yeni bir təcrübəydi. Məni ruhi sarsıntıdan çıxartdın. Buna görə sənə borcluyam. Amma, artıq, mən istədiyim adamı tapmışam. Səninlə olmaq əski sevgilimlə yeni sevgilimin arasında bir geçid dövrü kimi idi. Bu mənim üçün də yeni bir təcrübəydi. Doğrudan da unutdurmaqda çox usta bir adamsan. Mən sənin yerində olsam, bu işin ardını tutaram: geçici sevgili olaram, insanlara əski uğursuz sevgilərini unutduraram! Beləcə yaxşı pul da qazana bilərsən!" deyib mənə baxaraq güldü.

Mənim üzümdəki çaşqınlığı, donuqluğu görüb əlini əlimin üstünə qoydu.

Əlini tutmaq istədim, ancaq geri çəkdi.

"Axı mən səni sevirəm," deyib gözlərinə baxdım.

"Bu sözləri burax. Bir az ciddi ol. Bizim birliyimizin uzanması ikimizə də zərər yetirə bilər," deyib, qəhvə fincanını ağzı üstə nəlbəkiyə çevirib ayağa qalxdı.

"Belə ki olmaz! Hər nə bu rahatlıqda bitə bilməz ki!"

"Elə baxma! Dur gedək!"

Kafədən çıxdıq. Dördyol ağzında əl sıxışdıq. Ayrılıb xiyavanı geçdi. Donub qalmışdım. Işıq qızardı. Onun uzaqlaşmasını izlədim.

Axşam üstü zəng elədim. Öncə telefonu açmadı. Beş yol zəng edəndən sonra açdı.

"Sözümüzü danışdıq. Lütfən bir daha zəng eləmə!" dedi.

"Mənə heç fürsət vermədin danışmağa. Mənim də... Alo! Alo!"

Telefondan kəsik siqnal səsi gəldi. Ondan sonra bir daha telefonu açmadı. Bir həftədən sonra da telefon nömrəsini dəyişdi. Həmən gün postçu bir pakat gətirdi. Pakatın içində bir çek var idi, üstündə məbləğ yazılmışdı, arxasında isə qızın imzası görünürdü. Kiçik bir kağız parçası da çekin altında var idi, üstündə, "Bir ayrılıq hədiyəsi! Çəkdiyin zəhmətlərə görə çox sağ ol! Solmaz!" yazılmışdı.

 

Qış tə'tilləri bitdikdən sonra o qızı yeni termdə görmədim. Soraqlaşdım, bir term izin aldığını öyrəndim. Payız terminə gələndə onu başqa bir oğlanla bilimyurdunun önündə əl-ələ gördüm. Üz-gözü çox dəyişmişdi.

İki il ondan sonra buna bənzər bir macəra yenə başıma gəldi. Yeni bir qızla yarımçıq bir sevgi yaşadıq. O da buraxıb getdi.

Oturub düşündüm. Bütöv sevgi işində bacarıqsız, yarımçıq sevginin isə ustasıydım. Beləliklə yavaş-yavaş sevgi işinə bir peşə kimi girişməyə başladım. İndi neçə ildir uğursuz sevgiyə düşən, daha çox,  varlı qızların ötəri sevgilisi oluram.