آتام
یوُخودان اوْیاندیم. پردهنین
آراسیندان ایشیق زوْلاغی گؤزومه دۆشموشدو. ائله بیل چوْخ یاتمیشدیم. باشیمدا بیر آز آغیرلیق وار ایدی. دۆنن گئجه یاتاندا آتامین اوْخودوغو
ماهنینی آچیب یاتاغا گیردیم. ماهنینی دینلهیه-دینلهیه یاتدیم.
***
«بوُ داغی باغ ائیلهرم،
آی بولبوللر،
یانینی چارداق ائیلهرم،
آی بولبوللر،
دئسهلر یاریم گلیر،
آی بولبوللر،
یوْلونو چیراق ائیلهرم،
آی بولبوللر...»
***
چوْخدان ایدی آتامین
سسینه قوُلاق آسمامیشدیم. آتام «آی بولبوللر» ماهنیسینی چوْخ سئویردی، سازلی-سؤزلو
قوْهوملارآراسی ییغینجاقلاریمیزدا ائله اوْنو اوْخویاردی. من ده اوْنو اۇشاقلیق ایللریندن اؤیرَنمهیه،
اوْخوماغا باشلادیم.
جیبتئلئفونومو آتاما زنگ ائتمک اوچون گؤتوردوم. اوْ
تئزدن اوْیانیردی. هله سسیم یوُخولویدو. سسیمی ائشیتجَک دئیهجکدی:
«یوُخودان تزه دوُروبسان؟!»
من ده، «یوْووخ، بیر
آز اوْلار!» دئیه جاواب وئرهجکدیم.
سوْنرا آتام، «هه، دوز
دئییرسن! اینانمایان داشا دؤنسون!» دئییب، قاققیلتییلا گولهجکدی.
جیبتئلئفونومدا
آتامین شکلینه توْخوندوم، سیقنال سسی گلدی، گؤزلهدیم، آچان اوْلمادی. بلکه تئلئفونو
یانیندا گؤتورمهمیشدی. آخی، هردن اوْنو ائوده اۇنودوردو.
بیر آزدان آتام زنگ
ائتدی. تئلئفونو آچدیم. توُتقون بیر سس دانیشدی:
«سلام، اوْ نؤمرهدن
منه زنگ ائلهمیشدیلر. منیمله ایشیز وار ایدی؟»
تانیمادیغیم، یاد بیر
کیشینین سسییدی.
«سلام...» دئدیییمده
بیردن آتامین بیلدیر اؤلدویو یادیما دوشدو. «یوْووخ، باغیشلایین، یانلیشلیقلا سیزه
زنگ ائلهمیشم،» دئییب تتلئفونو کسدیم.
نئجه اوْلموشدو آتامین
اؤلدویونو بوسبوتون اوُنوتموشدوم؟! اوْنون تئلئفون نؤمرهسینی سیلمهمیشدیم، ساخلامیشدیم،
آما اؤلدویو گوندن بری هئچ بیر دفعه ده زنگ ائتمهمیشدیم.
آتامین نؤمرهسینی
باشقا بیرینه ساتمیشدیلار!
***
دونن گئجه یاتمامیشدان
قاباق آتامین ان یاخین یوْلداشی، کریم عمی منه زنگ ائتدی. آتامین اؤلومو اوْنو چوْخ
اوزموشدو.
کریم عمی، «احمد'ین اؤلومونو سیندیره
بیلمیرم. بیلیرسن، اوْ منیم ان یاخین یوْلداشیم ایدی. هر سؤزومو اوْنا دئیه
بیلیردیم.» دئییب، تتلئفون آرخاسیندا بیر آز دوُروخدو.
«بیلیرم، کریم عمی.»
یئنیدن دانیشماغا
باشلادی. سسی بیر آز توُتقونلاشمیشدی.
«رحمتلیک چوْخ واخت دوکانا
گلَردی، اوْتوروب دانیشاردیق. بیلیرسن ده، بیز اوُشاقلیق یوْلداشی ایدیک، محلّهلریمیز
بیربیرینه یاخین ایدی. ائله بیرلیکده بؤیودوک. آنالاریمیز دا یوْلداش ایدی.»
«آتام دا سیزی اؤزونه
لاپ یاخین یوْلداش بیلیردی. سیزدن بیزه چوْخ دانیشاردی.»
کریم عمی کؤکسونو
اؤتوردو، سوْنرا بوْغازینی آریتدی.
«هه، بیلیرم. من هئچ
کیمه دئیه بیلمهدیییم سؤزلری احمد'ه دئیَردیم. اوْ دا هر
سؤزومو حؤوصله ایله دینلهیَردی.»
تئلئفوندان کیبریت چیریلتیسی
گلدی، سانیرام کریم عمی سیقارئت آلیشدیریردی. سوْنرا پیلهمک سسی ائشیدیلدی، آردیندان
سسسیزلیک اوْلدو.
«آللاه سیزه اوُزون عؤمور
وئرسین. من ده آتاملا یوْلداشدیم، اوْنونلا چکینمهدن دانیشاردیم،» دئییب سسسیزلییی
پوْزدوم.
بیر آز اوُدقوندوم. آرتیق،
نه دئیهجهییمی بیلمیردیم. کریم عمی ده سوُسموشدو. سانیرام سیقارئتینی بیتیرمک ایستهییردی.
نفسلرینین سسینی ائشیدیردیم.
«اورهییم سیخیلاندا احمد'ین قبری اوسته گئدیرم.
اوْتوروب اوْنونلا دانیشیرام، دردلهشیرم. باشینین اوستونده ده بیر هئیوا آغاجی
اکمیشم،» دئییب گولدو. «احمد هئیوانی چوْخ ایستَردی. آتان گئدَندن سوْنرا تک قالمیشام،
سیرداشیم یوْخ، اورک سؤزومو هئچ کیمه دئیه بیلمیرم. من چوْخ...»
کریم عمی هیققیلدادی، هؤنکوره-هؤنکوره
آغلاماغا باشلادی. منیم ده بوْغازیمی قهَر توُتدو.
«آغلاما، کریم عمی،»
دئیه اوْنو اوْووندورماغا چالیشدیم، آنجاق اوْ هیچقیرا-هیچقیرا تئلئفونو کسدی.
آتامین اؤلومو یئنیدن
جانلاندی گؤزلریمین اؤنونده، اوْنا کریم عمی'نین آغلامالاری دا
قاریشدی، گؤزلریم یاشاردی. آتامین دۇوارداکی شکلینه باخدیم، اوُزاقلارا باخیردی، اوزونده
گولوش وار ایدی.
یاتاغا اوُزاندیم. جیبتئلئفونومداکی
اوْخودوغو ماهنینی آچیب، گؤزلریمی یوُمدوم. آتام اوْخوماغا باشلادی:
«بوُ داغی باغ ائیلهرم،
آی بولبوللر،
یانینی چارداق ائیلهرم،
آی بولبوللر،
دئسهلر یاریم گلیر،
آی بولبوللر،
یوْلونو چیراق ائیلهرم،
آی بولبوللر...»
ماهنینی دینلهیه-دینلهیه
گؤزلریم آغیرلاشدی. آتام ائله اوْخویوردو سانکی هئچ اؤلمهمیشدی.
ساغ اول، چوخ گؤزل ايدى. بابانين گولر اوزو گؤزومده جانلاندى. يازى دا چوخ اوره یه یاتان ایدی. قلمین یازار اولسون.
ReplyDelete