ÇİÇƏKÇİ

 

Gənc oğlan çiçəkçidən aldığı çiçək səbədinin pulunu ödədi.

"Çiçəkçilik çox gözəl işdir!"

Çiçəkçi kişi pulu alıb siyirtməyə qoydu.

"Elədir, mən işimi çox sevirəm."

"Necə oldu çiçəkçi oldunuz?!"

"Heç, elə belə!"

"Elə belə, nə demək?!"

"Mənim bir sevgilim var idi..."

"Yaxşı..."

"Hər dönə onun görüşünə gedəndə, parkdan gül oğurlayıb aparardım!"

"Hah, hah..."

"Bir il boyunca hər həftə bu işi görürdüm."

"Sonra..."

"Bir gün parkın bu başından bir neçə qızılgül dərib, sevgilimin görüşünə getdim.  Parkın o başında görüşdük. Çiçəkləri qıza sarı uzadanda, birdən qabarlı, qara bir əl biləyimi qarmaladı!"

"Kim idi?!"

"Park qorucularından biri idi! Yaxamdan yapışdı! Dedim niyə belə eləyirsən, dedi neçə aydır parkdakı çiçək oğrusunu axtarıram, sonunda bugün səni yaxalaya bildim."

"Sonra nə oldu?!"

"Heç, bir yandan sevgilimin yanında abırsız oldum, küsüb getdi, bir yandan da park qorucusu məni parkdakı polisə verdi."

"Əcəb iş olub!"

"Hə, hələ macəra bunula da bitmədi. Polis məni məhkəməyə verdi, orda mənə cəza kəsdilər."

"Cəza mı?!"

"Bəli, bir aylıq, həftədə üç gün parkdakı çiçəkçi kişiyə köməkçi olmağıma qərar verdilər!"

"Maraqlı cəzaymış!"

"Elədir. Bir ay boyunca həftədə üç gün ikindi çağı parka getdim, çiçəklərə baxan kişiyə kömək etdim. Yavaş-yavaş çiçək işi xoşuma gəldi. Cəzam qurtardıqdan sonra yenə də ora getdim. Çiçəkçiliyin sirlərini öyrəndim. Beləliklə çiçəkçi olmağa, tükan açmağa qərar verdim!"

"Nə gözəl! Sonra sevgilinizə bol-bol çiçək verdiniz."

"Yox, o küsüb getdi, bir daha gəlmədi, ancaq mən çiçəksatan oldum!"