Qarandaş

دۆنن اۇشاقلیق ایللرینده گئیدی ‌ ییم شالوارلاردان بیرینی آنبارداکی کؤهنه پالتارلارین ایچینده گؤردوم، اوْن بئش ایل اؤنجه‌یه قاییتدیم. بؤیوک قارداشیمین شالواری ایدی، آرتیق اوْنون اَینینه گلمیردی، بۆکولوب ایشکافدا قالمیشدی. مندن اؤنجه قارداشیم اوْنو نئچه ایل گئیمیشدی، قارداشیم مندن اۆچ یاش بؤیوک ایدی. اوْنون پالتارلارینین یاریسیندان چوْخونو من ده گئیه ‌ ردیم. آنجاق آتام ایلده بیر دفعه منه بیر پارچا یئنی پالتار دا آلاردی .   اوْ شالواری گئیمه‌یه باشلادیغیم گۆنو یاخشی خاطیرلاییرام. مکتبلرین آچیلماسینا اوْن گۆن قالمیشدی. بیرینجی صینیفه گئده‌جکدیم .   رحمتلیک آتام الینده شالوار منیم یانیما گلدی .   «باخ، گۆل کیمی شالواردیر، قارداشین سلیقه‌لی‌دیر، شالواری یاخشی ساخلاییب،» دئییب منه باخدی .   قاش‌قاباغیمی ساللادیم، هئچ نه دئمه‌دیم .   «باخ، اوْغلوم، سنه بایرامدا یئنی پالتار آلاجاغام، بۇنو بیر نئچه آیلیق گئی،» دئیه منی اوْووُتماغا چالیشدی، سوْنرا دا باشیمی اوْخشادی   اوْ شالواری بیر ایل گئیدیم، سوْنرا اَینیمه دار گلدی، داها گئیه بیلمه‌دیم. ایکینجی صینیفه گئدَنده آتام ...

Dünən uşaqlıq illərində geydiyim şalvarlardan birini anbardakı köhnə paltarların içində gördüm, on beş il öncəyə qayıtdım. Böyük qardaşımın şalvarı idi, artıq onun əyninə gəlmirdi, bükülüb şkafda qalmışdı. Məndən öncə qardaşım onu neçə il geymişdi, qardaşım məndən 3 yaş böyük idi. Onun paltarlarının yarısından çoxunu mən də geyərdim. Ancaq atam ildə bir dəfə mənə bir parça yeni paltar alardı.   O şalvarı geyməyə başladığım günü yaxşı xatırlayıram. Məktəblərin açılmasına on gün qalmışdı. Birinci sinifə gedəcəkdim.   Rəhmətlik atam əlində şalvar mənim yanıma gəldi.   "Bax, gül kimi şalvardır, qardaşın səliqəlidir, şalvarı yaxşı saxlayıb," deyib mənə baxdı.   Qaşqabağımı salladım, heç nə demədim.   "Bax, oğlum, sənə bayramda təzə paltar alacağam, bunu bir neçə aylıq gey,” deyə məni ovutmağa çalışdı, sonra da başımı oxşadı.   O şalvarı bir il geydim, sonra əynimə dar gəldi, daha geyə bilmədim. İkinci sinifə gedəndə atam mənə çətinl...

  -          سئوگیلین‌دیر؟ -          سئوگیلیم ایدی! -          نئجه؟! -          اسکی سئوگیلیم . -          نه‌دن اسکی؟! -          ایللر اؤنجه آیریلدیق، هر نه بیتیب . -          بیر آز اؤنجه گؤروشدونوز، هر نه یئنیدن باشلایاجاق! -          یوْخ! بوُ ایمکانسیز! -          بوُ نجا ایلدن سوْنرا گؤروشدونوزسه، بیربیرینیزی ا ۇ نوتمادینیزسا، دئمک، آرادا نه‌سه وار . -          هئچ نه یوْخ‌دور. اوْ آیریلیق هر شئیی ووُروب داغیتدی . -          یئنه اوْلاجاق! -          اوْلماز، بیز یالنیز یوْلداشیق....

"Sevgilindir?" "Sevgilim idi!" "Necə?!" "Əski sevgilim." "Nədən əski?!" "İllər öncə ayrıldıq, hər nə bitib." "Bir az öncə görüşdünüz, hər nə yenidən başlayacaq!" "Yox! Bu imkansız!" "Bunca ildən sonra görüşdünüzsə, birbirinizi unutmadınızsa, demək, arada nəsə var." "Heç nə yoxdur. O ayrılıq hər şeyi vurub dağıtdı." "Yenə olacaq!" "Olmaz, biz yalnız yoldaşıq. Yəni, yoldaş olduğumuzu bugün anladıq." "Necə?!" "Bugün görüşəndə ürəyimiz döyünmədi, həyəcanlandıq, ancaq o da uzun illərdən sonra görüşməkdən gələn normal həyəcan idi." "Elə hər nə sadə həyəcandan başlar." "Yox, bu həyəcanın mahiyəti fərqliydi. Mən hər iki həyəcanı da yaşamışam, onu da bunu da. Qabaqkı həyəcan adamın canına yavaş-yavaş işləyirdi, bu isə birdən gəlib söndü." "Nədən qabaqkı həyəycanı yaşamadın?!" "Məncə belə bir vəziyət ayrılığı büsbütün yaşad...

  آی بوُلودلار، پاییزی گتیرینیز، بوُ د ۇ یغوسوز گونلری بیتیرینیز! قوْینونوزا آلینیز سازاقلاری، گتیریب بوُ شهَره اؤتورونوز! ایستی قوُجاقلاییب یاندیریر بیزی، یانغینیمیزا یاغیش یئتیرینیز! بوُ بوْیاسیز شهَر داریخدیریجی، بوُرانی بوْیالارا باتیرینیز!

  Ay buludlar, payızı gətiriniz, Bu duyğusuz günləri bitiriniz! Qoynunuza alınız sazaqları, Gətirib bu şəhərə ötürünüz! İsti qucaqlayıb yandırır bizi, Yanğınımıza yağış yetiriniz! Bu boyasız şəhər darıxdırıcı, Buranı boyalara batırınız! 

چؤرک‌خانانین قاباغینداکی زیبیل‌قابینی آختاران ساچلاری قاریشیق، جیندیر پالتار گئیینمیش کیشی منی گؤرجک دیکَلدی . «منه ده بیر چؤرک آل!» دئییب یالواریشلی گؤزلرله منه باخدی . اوْنو سایمادیم، چؤرک‌خانایا گیردیم . ائشییه چیخاندا یئنه کیشینی گؤردوم، زیبیل‌قابیدان آتیلمیش یئمک آرتیغی تاپمیشدی، آغزینی مارچیلدادا-مارچیلدادا یئییردی. ا ۇ تاندیم، الیمده‌کی چؤره‌یی اوْنا وئردیم، منه باخیب گولومسوندو، چؤره‌یی آلیب یانینداکی توْرپایا قوْیدو . «سن ده یئ،» دئییب الی ایله یئمه‌یی گؤستَردی . جاواب وئرمه‌دیم. کیشی یئنیدن یئمه‌یه باشلادی . چؤرک آلماق ا ۆ چون چؤرک‌خانایا قاییتدیم. چیخاندا کیشینی گؤرمه‌دیم . .

Çörəkxananın qabağındakı zibilqabını axtaran saçları qarışıq, cındır paltar geyinmiş kişi məni görcək dikəldi. “Mənə də bir çörək al!" deyib yalvarışlı gözlərlə mənə baxdı. Onu saymadım, çörəkxanaya girdim. Eşiyə çıxanda yenə kişini gördüm, zibilqabıdan atılmış yemək artığı tapmışdı, ağzını marçıldada-marçıldada yeyirdi. Utandım, əlimdəki çörəyi ona verdim, mənə baxıb gülümsündü, çörəyi alıb yanındakı torpaya qoydu. "Sən də ye," deyib əli ilə yeməyi mənə göstərdi. Cavab vermədim. Kişi yenidən yeməyə başladı. Çörək almaq üçün çörəkxanaya qayıtdım. Çıxanda kişini görmədim.